Bazen acıyı kendin için hissetmezsin
Bazen başkalarının ateşi yakar yüreğinin ortasını
Bilirsin olamayacakları
Görürsün imkânsızlıkları
Bir ekran ardından izler gibi çaresiz kalıverirsin
Hatta bazen kanal bile değiştiremezsin işte
Hayatın bazen adil olmadığını gözkapakların kesilmiş yahut
kaşlarına bantlanmışçasına
Gözüne ışık tutulmuş bir tavşan şaşkınlığında izlersin
Kim mağdurdur fark etmez
İzlersin görürsün
Haklı bile mağdurdur bazı durumlarda
Haklıda olsan acı çekiyorsundur
Sonucu etkilemez bir duygu sıfır noktasında etkisizdir
Hem gerçekler hem sen hiçbir şeyi değiştiremezsin
Gerçeklerin her zaman insanın içini ferahlatmadığına bir
örnektir
Keşke bu dünyanın yalanlığı gibi kandırıcı olsa dersin
Dua edersin bazen yalanlara inanmaya
İşte böyle telkinlerle ve temennilerle yaşarsın acıyı
Bazen başkalarının acısını
Gözpınarlarına birikmiş dünyanın tüm ışıltılarını ve
saydamlığını içinde taşıyan gözyaşları
Terk etmek üzeredir o
minik kirpik tanesini
Bıçakla ayırır gibi sancılı ve acılı
Yüzün acının sancısında kasılmış
Yürek yakar acılar
Bazen gerçekler ve bazen çaresizlikler
Yaşanan yaşanır
Olan olur biter
Yürek yangın yeridir
Zaman yüklenmiştir artık bu acının yükünü
Kaç vakitte unutulur ki sancısı
Bu iz bu yara bu küller
Kaç kahrolası gece
Kaç kahrolası anlatılamaz gerçekler sohbetinde tükenir ki
Hem zaman bu kadar iyimser mi
Döküp saçmadan temizler mi her şeyi
Onunda var elbet bir bildikleri
Onunda bir raconu var hani
Tövbe ettirir gibi günahkârına
Çevirip çevirip sokar gözüne yalanlarını
İşte o vakit gelmiştir
Başını öne eğer
Olacak her şeye
Kabulümdür dersin
…
Bitmez ama alışırsın….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder