sorunlar ve yaşanılan problemler sonrasında insanın kendi kabuğuna çekilip, yaşananlardan bir ders çıkarmasını beklemek aslında onun bir an önce insanların ne kadar adi olabildiğine inanması istemekle aynı şey. mağdur incindiğinde köşesine çekilir ve gerekli ölçme ve değerlendirmeyi yapmaya çalışır zavallı beyniyle. oysa söylesenize bir sınırı varmı adiliğin, adiliğin bir birimi varmı? yüzdesini alabilmem için vereceğiniz bir rakamı varmı?yaşadıkça öğreniyorum ve her tanıdığım insan benim sınırlarımı zorluyor. ve anlıyorumki insanlar artık adilikte sınır tanımıyor. köşene çekilip problemleri çözmeye gelince öyle bir şey de yok, senden beklenen tek şey bu çirkefe bir an önce alışman. verilen sürede adaptasyon süresi o kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder