2 Mart 2014 Pazar

KABUK



 
Ben kırgınım ve sen beni hiç iyileştiremeyeceksin.

Ve ben hep böyle kabuk tutamamış yaralarımla senin içini acıtacağım...

3 yorum:

nox dedi ki...

Kırgınlık bittiginde
O da bitmiş olur
Ondandır hic iyileşmemek

İçinin acıması tebessumle sarilmasi gibi
Güzel bir his

venüsün kalbi dedi ki...

hımmm... bak bu da iyiydi:))
hani bazen kanayan yaraların vardır. ve sevdiğin seni iyileştirmek için uğraşır, ama tüm çabalar yetersizdir. yaralar sevgiyle iyileşmiyecek kadar derindir. ve yaraların sevgidiğinin içini acıtmaktan başka bir işe yaramaz:((

nox dedi ki...

Bu kafa yorumunla birlikte simdi anladi,bence yaralar iyilesmeye birakilirsa iyilesmez,kanırtmalı,yaranin kabuk baglamasina izin vermemeli..pek bi zalimce oldu,sevgiden once ateş,deprem,firtina...yoksa firtina sonrasi sessizlik,tuhaflik yasanmaz(oncesi degil sonrasi sessizlik)
Sendeki yaranun digerini kanatmasi onun icin odul madalya,sevginin sonucu.@iyi yaran var,elma sekeri istermisin,ne olacak fenerin hali@ modunda olmasi...ortaklik iyidir acida,yarasina dokundugunun bin yil sonrada olsa tebessumunu gorme ihtimali...sagligi seviyorum,hastalik saglik dusuncesini on kusur yil once savunsamda hastalik yorucu,oldurmeyen guclendirsede...benzer sekilde yara iyilesmek zorunda degil,zorladikca iyilesmiyor,yapisinda bu var..saglicakla kalinizlar...not;eminim ici acisada yaralarindan opmustur,eli yanan cocuga fuuuuuuuf diye uflemek gibi