günler içerisinde akıp gidiyor ömrümüz ama neden bilmem biz daha çok böyle duygu yüklü anları unutamıyoruz. mesela bi araştırsak acaba facedeki arkadaşlarımız pozitif paylaşımlarda mı bulunuyor yoksa negatifmi? mutsuz olmaya daha meyilliyiz. yağmur yağdımı illa afilli bir kaç anı lazım hatırlanmalık ne bilim dramlı bir filmde illa. zavallı güzel günlerimiz acılarımızın buğusunda siliniveriyor pek anlamıyoruz.
düşünsenize böyle boş boş oturduğunuz bir günü anmısayın hani bazen balkonda yahut en az yarım saatlik bir otobüs yolculuğunda kafanı cama yaslayıp boş boş baktığınız anlar olmuştur. hatta hüzünlenemediğin, aklından hiç bir şeyin geçmediği, durup düşündüğünde bir şey düşünmediğini farkettiğin anlar.... etrafını boş boş izlediğin, gelene geçene baktığımız anlar ... halbuki ne kadar mutluyuz. o salak salak bakışlarımız bölecek sıkıntılarımız yoktur. bir yorgunluk ağrılarımız yahut yataklık eden bir hastalık değildir sabah uyanmışsındır işlerini rutin yaptıktan sonra hani sıkılmayla iş sonrası o küçük anlardan bahsediyorum. allahım ne güzel anlar o anlar benim en sevdiğim anlar. beyin bom boş acısız sıkıntısız yediklerini sindirmekle meşgul bir vücuda sahipsin sadece... evet o anların mükemmeliğini bilen varmı. yani illa kahkahalarla gülmeniz yanınızda sizi çılgınca seven sevgiliniz yahut dostalrınız olmadanda mutlu olunabilir bence. düşünsenize ne kimse terketmiş seni nede siz birini özlüyorsunuz çok iş yapmış ve dinlenmek zorunda değilsiniz sağlığınız mükemmel sizi rahatsız eden bir durum yok. ne bir yere yetişeceksiniz nede huzurunuzu bozacak bir davetsiz. tüm an size ait. işte bu anların güzelliğine... çok şükür...
a.okul
2 yorum:
bu aralar cok sk yasiyorum boyle anlari issizim dusunmemi gerektiren birseyde yok ama bu boslugun eksiklerden kaynaklandigini biliyorum ayrica refah duzeyi iyi olmadikca bu anlarin yssanmasi bir okadar zor kafa dinlemek icin tatile cikan insanlar donunce dogmus olan borclari dusunuyorsa bu anlattiginizi hasamak guc
o kadar doğruki söyledikleriniz haklısınız. çoğu şey gibi bu bahsettiğim boş anlarda geçim derdi bi kenara bırakılınca güzel oluyor. ama yaşam kalitesi dediğimiz şey kime göre nasıl değişiyor elbette. hani bir söz vardır eğer ihtiyaçlarını karşılamıyorsa kazancın belki onları azaltmalısın. bu elbette kolay cevap. ama tatile gitmişse dönüşte borçları ödeyeceğini bilmeli. para sadece insan gibi yaşayacak kadar olmalı daha fazlası içinde çook çok fazla çalışmak gerektiğini bilmeliyiz.
Yorum Gönder