elbette benim pastam değil ama hoşuma gitti bu resmi eklemek istedim:) |
Evet, geçtiğimiz günlerde 39 yaşımı tamamladım. Bu birçok
kadın için kâbus gibi görünüyor. Çoğu kadın yaşını söylemek istemiyor ve
birçoğu boyunu, kilosunu: ) benim hiçbir
zaman bu değerlerle (sayısal değeri kastediyorum) ilgili bir kompleksim olmadı.
Çünkü ne olduğundan çok nasıl olduğuyla ilgilenirim hep. Boyum 1. 58 cm dir. Çok
komik bi rakam dimi. Evet kızımın 11 yaşında 160 olduğunu düşünürsek evet biraz
küçük kadın profiline uygun bir kadınım. Kiloya gelince 2,5 yıl önce sigara
bırakmamla beraber biraz kilo aldım. Son zamanlarda 59 u zorluyorum. Yaşım.. :) ama açık söyleyeyim
saydıklarım içinde en çok gurur duyduğum yaşım. Hani söylerken daha bi göğsüm
kabarıyor. Değil sıkılmak gurur duyuyorum kendimle. Yani 40 yaşına gelmiş biri
olarak çoğu yaşıtımdan daha kaliteli bir yaşam sürmüş olmaktan daha dolu dolu
yaşıyor olmaktan güzel bir evliliğimin olmasından dolayı kendimi çok şanslı
hissediyorum. Kendime has iyi meziyetlerimin olması ve bu yaşta olmama rağmen
hala enerjimi kaybetmemiş olmaktan dolayı çok mutluyum. Kendime has derken ya
burası derin mevzu aslında hemencecik araya nasılda sokuverdimJ yani eşimin kredi
kartı limitiyle, eşimin sağladığı imkanlarla yani benim çaba sarf etmeden sahip
olduklarımdan bahsetmiyorum. Çok güzel bir ailem, çok güzel bir işim, altın
gibi çocuklarım,( şimdi ikincil sıradakileri sayalımJ resim yapma yeteneğim, şiir
ve yazı yazabilme becerim, çook sevdiğim öğrencilerim ve az sayıda ama yürekten
sevdiğim dostlarım varken 40 yaş insanın yüreğini acıtmıyor. Elbette hayatta her
şey güzel gitmiyor. Her insan gibi zor günler yaşıyorum bende ama hataları
tekrar etmeme üzerine kuruyorum sistemimi. Sahip olduklarımın değerini biliyor
şükrediyor ve sürekli olması için gerekli özeni gösteriyorum. Nankör olmamak
lazım sahip olduklarımıza. Hakkını vermeli bizi biz yapanların. İncitenler bile
beni ben yapanlar aslında buna gönülden inanıyorum. Beni eğitmek beni
geliştirmek için varlar. Yanlış insanlar hayatımdayken ve beni üzerken “benim
gibilerden uzak dur” diyerek beni büyüttüler. Ve işte birazda bu yüzden
hayatımdaki her şeyi seviyorum. İyiki varım iyiki doğdum ve yaşam denen hediyenin
tadını doyasıya çıkarıyorum.
Bu duygulardayken hep şu cümleler sıralanır dudaklarıma Ataol
Behramoğlu’nun Karışıklıklar
“-Beni gerçekten seviyor musun
Diye sordu ilkyaz kırlangıca
-Bir gün kendimi öldüreceğim
Dedi adam yargıca
-Adamı neden öldürdünüz
Diye sordu yargıç katillere
-Seviyorum seni ey yaşam
Bütün hücrelerimle...”
a.okul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder