BEN,SEN,O,BİZ,SİZ,ONLAR,ŞUNLAR, BUNLAR,KİM, NİYE, NEYSEEE.

Aslında her gün o kadar çok söyleyecek şey buluyorum ki. Dahası aramıyorum elbette içimde pastırma kıvamında ezildiğini kuruduğunu kaldığını hissediyorum. ama ne bileyim işte...hiç bir düşüncem cümlelere tam anlamıyla yansımıyor...yansıyamıyor...anlatabildiğim anlarım aslında sıradan anlarım anlatamadıklarımı bir gün anlatabilsem zaten işte o zaman istediğim şey olacak belki.

Yaşıyorum... Yazdıklarım buna kanıt. var olduğumu hissetmek için yazıyorum bazen bunları. Ama bu aralar 12 yıl sonra bir günlük tutma isteği nüksetti içimde. Kapağı altın sarısı üzerinde kahverengi lekeleri olan, kalın, sarı yapraklı, çizgisiz bir defter arıyorum. Evet, nede olsa altın yaşımı yaşıyorum altın yaldızlı olmalı defterimde:)))

Evet, arada bir bakıyorum bloguma sağ olsunlar izleyenim var biliyorum. Kim olduğunuzu bilmesem de iyi ki varsınız deyiveriyorum. Sanki sessiz bir evin kapısını tıklatan komşular gibisiniz. İşte bu yüzden yazıyorum bunları. Siz arada bir uğrayıverin bana. Ama hep ben konuşmamayım sizde bir şeyler deyiverin. Bunca ziyaretten nasıl olurda sözsüz ayrılırsınız. Yorumlarınız sesime cevap olacak. Aklınıza ne geliyorsa yazın. Konuyla alakalı alakasız. Ben okuduğunuzda ne düşündüğünüzü hissetmek istiyorum.

Yazımı sevgili yeğenim Eren’in bana söylediği güzel temenniyle kapatayım “kendinize kaliteli davranın canlarım"...