Cam kırıkları gibi paramparça
Kim kimin parçası
Hangisi diğerine ait
...
Karanlıkta iz sürmekmiş yaşamak
Kimi zaman çamurlu kimi zaman iki kolun bağlı
Başarmak ne zormuş meğer
...
Kırılan kanatlarının yerine
Yeni uzuvlar yaratmak
Çamurlaşan belleğinden
Güzel anıları saklamak
...
Anlamını yitiren her kavrama
Heyecanını kaybeden her akşam üstlerine
Yeni nefesler üflemek
...
Sorgulamıyorum
Lakin vakit yok
Koşar adımlarla ölüyorum
...
Ayşe...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder