üzgün kırgın insanları görmeye dayanamıyorum. gözleri buluttan nemli sesleri radyo yayını gibi titrek. keşke bir sihirli deyneğim olsa. dokunuversem insanlara o asık suratları, başlarına yıkılan dünyalarını ordan alıversem, kahkahalarım kimin hüznünden güçlü ki bilmiyorum. yüreğim dayanmıyor bu hallerine, sevmek sevmek sevmek istiyorum bütün hücrelerimle. doya doya bıkana bıktırana kadar. yorana yorgun düşürene, bitene kadar. ama olmasa o kırgın surat. o yarım yapalak cümleler dillerinin dişlerinin arasından korka korka çıkan dilenci misali sevgi cümleleri. sevmekte zor be dostum sevmekte sevilmekte. hele hele böylesine can kırıklarının arasında rahat rahat yürümekte:((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder