İç hesaplaşmamın dışavurumudur bu.

Bir yanım üzülmüyor değil. Hani bütün bütüne herkese haddini bildirme heveslisi de değilim. Sevdiklerim, kendilerini sevdirenler var hayatımda. Evet gerçekten seviyorum. Bu çok zor bir kelime değil aslında. Evet seviyorum. Ama bazen benim heyecanım benim yüksek çıkışlarım birilerinin gözüne batabiliyor. Aslında haklılarda kısmen. Yani “ben çok mutluyum” derken sanki “sen mutluluğu haketmiyorsun”  Demeye gelir gibi oluyor. ..ya… değil aslında. İnsan sevdiklerine daha çok üzülüyor. Evet, üzüldüm biraz. Üzdüm mü acaba diye. Sonra sevindim. Üzmeye çekindiğim sevdiklerim var diye. Sonra yanlış anlaşılmamış olayım diye dua ettiklerim var. Garip bir gel gitlerim var. Sonra mutluluğumu haklı gören var mı diye baktıklarım var. Cevapsız kaldıklarım var. Durgunluklarım var. Suskunluklarım. Düşünürken yüzümün kızardığı egolarım var. Kime ne diyemediğim yüreğim var… Sonra yaaa iyi ki bu yüreğim var deyip Allah’a şükürlerim…

UYUM...

Hep bir soruyla başlamak gelenek oldu bende. Sorularla başlayan cümlelerimi silip öylesine başlamayı deneyeceğim.

Yaşamdan ne kadar çok beklentilerimiz var. Nefsimizin bir sınırı yoktur. İstediklerimizde hep bir adım ötesi hep biraz daha iyisi. İnsanoğlu istemek konusunda hadsiz yaramaz bir çocuk gibi. Evet bu istekler bazen ilerlemekte iyi bir kıvılcım olabiliyor. Ama bazen de işin aslı çok uyumsuz isteklerimiz oluyor.

Uyum önemlimi? İsteklerimizde uyum neye kriter?. Yani neyin ölçüsüdür uyum? Uyum kalitenin ve zarafetin ölçüsüdür. Uyumsuz şeyler bizde bayağı etkisi yaratır. Yani şık bir elbiseyi mahveden vasat bir çanta olabilir. Maddi şeylerde olduğu gibi manevi şeylerde de uyum şart. Bulunduğun konumun davranışlarına uyumlu olması gibi. Valinin bir ayakkabı ustası gibi davranması ne kadar itici ise, bir ayakkabı ustasının bir vali gibi davranması da o kadar itici. Kendi normal veya vasat bir standartta yaşayan birinin kendini üstün gören davranışları kibirli, kılığı kıyafeti ve görünmeye çalıştığı tarzıyla da sonradan görme durumuna düşebilir. İnsanın kendi yaşamında iğreti kalmaması için nasıl olmalı? Nasıl yaşamalı?
Daha somut örnekler vermek istiyorum. Aylık geliri 2 bin tl olan birinin nasıl bir arabası olmalı? Şimdi bana demeyin yani bu adam BMW ye binemez mi diye… elbette binemez. Yani alabilse bile bu onda iğreti kalır. Bir arabayı alabilme gücü onun senin yakışırın olduğu anlamına gelmez. Geceliği 200 dolar olan 5 yıldızlı bir otelde kalmanın aylık gelire karşılığı nedir? Elbette oturup hesabını kitabını tutmadım. Ama ortalama söylüyorum. Hatta kendi gelirim üstünden konuşuyorum. Aylık geliri 10.binin üzerinde olmalı. Ha diyeceksiniz ki adam 1000 doları gözden çıkarır gider 5 gün kalır. Evet kalır tabi. Köyden indim şehre edasında kalır tabi.  5 gün boyunca aynı mayoyla deniz girersin, açık büfede senin sofranda olmayanlara, dahası sana ait olmayan bir dünyaya yabancı yabancı bakarsın.

Ha birde bunun daha farklı versiyoları var. Vasat bir salon takımı alıp üstüne 500 tl lik gümüş örtü almak gibi. Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu. Açlıktan ağzı kokarken lüks araçlara binmek gibi. Orta halli bir evde oturup dışardan lüks yaşamaya çalışmak gibi.

İnsanın kendiyle barışık olmadığının dışarı vuran sonradan görme semptomları. Kibar olmaya çalışan köylü güzelleri gibi, cahilliğinin gün gibi ortada olduğu durumlarda kalıplaşmış süslü laflarla entel görünmeye çalışan şapşallar gibi.

ya çok uzattım biliyorum. ama kısa keseyim bu sefer. uyumlu yaşayın arkadaşlar. insan önce kendini tanımalı, sonra kendine yakışanı yapmalı. hepinizi yürekten öpüyorum. (bu da bana yakışır:)) 

 

hastayız...ama...

geçen perşembe günü eşimle her gün gibi akşam yürüyüşü yapmak için dışarı çıktık. ama bu sefer biraz yağmura yakalandık.. sanırım ısınmıştık ve yağmuru pek hissetmedik. 3 gündür ikimizde çok ağır hastayız. acilde bir halimiz vardı evlere şenlik. ikimizde ateşten üstümüzdekilere iyice sarınmış titriyoruz. kızımın ertesi gün okuma bayramı var ve iyileşmem lazım. talebimiz şuydu "bizi yarına kadar iyileştirmelisiniz"teklifleri iğneydi (penisilin) o cesareti eşim gösterdi ben tırstım. herneyse ikimiz hala hastayız hala hazırda. küçük kızımında gösterisi mükemmeldi. onunla gurur duydum. öylesine neşeli ve pozitiftiki..allah onun yüzünden bu mutluluğu eksik etmesin. 
evet bunca sıkıntıya ki şu anda tek gözüm mikrop kaptığı için bantlı yazarken sürekli bir terleyip bi üşürken yani kısacası iyi değilken... rabbim sana şükürler olsun. sıkıntım yaratanımdan gelsin.. dünya tatlısı iki kızım çok sevdiğim bir eşim... daha ne olsun (haa unutmadan nazardanda şüphelenmiyor değilim:)))